Standardy kodowania dźwieków

Wśród standardów kodowania dźwięku można wyznaczyć 3 główne grupy: bez kompresji, z kompresją bezstratną i z kompresją stratną. W standardzie bez kompresji pliki zawierają dokładną kopię danych, umieszczanych na płytach audio CD. Najpopularniejszym formatem dla tego typu plików jest format WAV (WAVE). Mimo doskonałej jakości dźwięku ten sposób zapisu muzyki nie należy do popularnych. Nieskompresowany dźwięk w plikach WAV zajmuje bardzo dużo miejsca. Minuta to około 10 MB.

W plikach WAV skopiowanych z płyty audio przepływność wynosi 1411,2 kb/s, a częstotliwość próbkowania to 44,1 kHz. W przypadku kompresji bezstratnej, pliki z muzyką zawierają te same informacje, co w przypadku standardu nie stosującego kompresji. Ich objętość jest jednak znacznie mniejsza. Wielkość plików jest zbliżona dla różnych standardów. 1 minuta muzyki ma zazwyczaj 4 do 5 MB. Z kolei kompresja stratna to, ze względu na niewielką objętość plików, a jednocześnie akceptowalną jakość dźwięku, najpopularniejszy sposób zapisu muzyki.

Podczas kodowania usuwane są te dźwięki, które – z różnych powodów – nie są słyszane przez odbiorcę.